Jeszcze tylko ta noc

Wyszedłem z siłowni wprost w słońce.
Ale…był jeszcze wiatr.
Jeszcze raz: Wyszedłem z siłowni w słońce i w wiatr.
26 stycznia, Szczecin, temperatura w środku miasta (a podejrzewam, że także w okolicach dzielnic peryferyjnych) +9ºC. No i ten wiatr — ciepły, utulający, ogarniający… Czułem w mięśniach wysiłek godzinnych zmagań z żelazem, a pod powiekami przyjemne znużenie nagromadzonej pod skórą gorącej pary, polewanych wodą kamieni w saunie.
Wysiłek, gorące i zimne kąpiele i ta — niemal wiosna na zewnątrz.

...

Dawno tu nie byłem.

Pochwała zakłopotania

W tak zwanym wieku dojrzałym mamy już przeważnie zgromadzony kapitał moralnych form, oraz odniesień kulturowych i obyczajowych tak duży, że – zdawałoby się – czerpać z niego możemy jak starzy aktorzy, którzy z magazynu emocji, z lamusa mimik, z garderoby pantomimy wyjmować mogą poszczególne formy ekspresji, aby używać ich do powstałego kontekstu, do potrzeby uporania się z wynikłą sytuacją.

Brzoza

Jestem w Niemczech, niedaleko Kielu.
Miejscowość nosi nazwę Altenholz.
Siedzę przy oknie.
Piję kawę.

das Ehepaar

Na górze płacze dziecko.
Dziewczynka.
Ma 2 latka. Nazywa się Lotta. Jej ojciec, Jürgen jest na zasiłku. Ma 41 lat. Jest niski, fizycznie zaniedbany, namiętnie pali trawę. Po kryjomu, przed żoną. Chociaż ona wie.
Wciąż też chodzi na głodzie alkoholowym.